نمایشگاهی از عکس‌های ابراهیم حقیقی با عنوان «ایران در آینه» از جمعه ۲۱ فروردین‌ماه ۹۳ در گالری شیرین واقع در خیابان سنایی تهران، گشایش یافت.
ابراهیم حقیقی متولد ۱۳۲۸ در تهران و دانش‌آموخته کارشناسی رشته معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. عمده فعالیت او در زمینه گرافیک بوده و وی در دانشگاه‌های تهران، فارابی، هنر، مدرسه عالی تلویزیون و سینما و دانشگاه آزاد به تدریس گرافیک پرداخته است. علاوه بر آن فعالیت در رشته‌های طراحی صحنه، عکاسی، آنونس و تیتراژ فیلم در کارنامه او دیده می‌شود.
نمایشگاه عکس آقای فرهاد عزیزی در حوزه هنری برگزار شد. نمایشگاهی که با 23 عکس در ابعادی کوچکتر از یک متر مربع به روی دیوار رفت. فضای نمایشگاه را اصلا نپسندیم. فضایی با کف سنگی مشکی، نور زرد رنگ و سقفی کوتاه که با وجود دیوارهای شیشه ای باز هم دلگیر و گرفته بود. رفت و آمد افراد و کارکنان حوزه هنری که چون نقاطی مشکی در ورای دیوارهای شیشه ای صورت می گرفت، تمرکز را از آدمی می ربود. تمرکزی که شاید یکی از نیازهای هر بازدید کننده ای باشد و یکی از اصولی که در هر نمایشگاه عکسی نباید خدشه ای بر آن وارد شود.
جمعه هشتم خرداد نمایشگاه عکس‌های آرش کریمی با عنوان «جورچین» در گالری شماره ۶ گشایش می‌یابد.
وبلاگ نقد عکس از شما مخاطبین گرامی دعوت میکند تا از نمایشگاه عکس آرش کریمی از اساتید برجسته عکاسی بازدید فرمایید.
در توضیح این نمایشگاه آمده است: «زیبایی لزوماً ساخته و پرداخته طبیعت و یا ذهنی متمرکز و صرف زمانی طولانی نیست. گاه در یک لحظه به صورت کاملاً اتفاقی و با در کنار هم قرار گرفتن المان های به ظاهر بی ربط و ناجور، زیبایی خلق می شود. کافی است "حضور" داشته باشیم و این گونه می توان در دل هیاهوی این کلان شهر، با برج های بلند و نورهای مصنوعی ، زیبایی مدرنی را شاهد بود. هدف این مجموعه کنار هم چیدن قطعاتی جور از میان پازل ناجور تهران است. مفهوم زاده جورچین هاست.»
این مجموعه روایتی تصویری از نگاه سعید حاجی خانی به جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است. سعید حاجی خانی از سال 1359 وارد عرصه ی جنگ شد و رفته رفته با تکیه بر پیشینه ی عکاسی خود به عکاسی از جنگ روی آورد.
اثر ثبت شده که درطول تاریخ زمان جنگها بی مثال بوده از مردمانی زندگی عادی داشتند که به یکباره این زندگی خاتمه می یابد.
ششمین نمایشگاه عکس ماهور زهرایی (متولد ۱۳۶۵ تهران) با عنوان ” معقول، محسوس “، ۱۹ دی ماه در گالری محسن افتتاح شده است. در هماهنگی با نام، نمایشگاه به گونه‌ای ترتیب داده شده بود که فضای گالری در بخش “معقول” به خودروهایی پوشیده در حین پارک و در بخش “محسوس” به سگ‌هایی در حالات گوناگون اختصاص داده شود.
کتاب عکسی از آثار «محسن راستانی» با عنوان «زمان سخت» پیرامون بوسنی در دوران جنگ و بعد از آن توسط نشر انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس چاپ شده است.
نمایشگاهی از عکس های حسن قائدی با عنوان «عملیات درعا» در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمده است که این نمایشگاه بخشی از نمایشگاه بزرگ «10 روز با عکاسان ایران» است که شامگاه گذشته یکشنبه 21 دی ماه در این محل گشایش یافت.
موضوع : نقد کتاب عکس، اولین جایزه سالانه عکاسی مطبوعاتی کاوه گلستان
در سالهای بعد از انقلاب جشنواره و نمایشگاه های بسیاری برگزار شده است و به واسطه آنها کتاب عکس های فراوانی از خروجی این مسابقات به انتشار رسیده است. جشنواره هایی که تعداد زیادی از آنها بر اساس خط دهی حاکم بر کشور برگزار شد ومقداری بار هنری و حرفه ای نداشت.در میان این همه جشنواره و نمایشگاه های عکس فاجعه در سال هزار وسیصد و هشتاد و سه اولین جایزه سالانه عکاسی مطبوعاتی کاوه گلستان برگزار شد و به تن مرده عکاسی مطبوعاتی کشور نسیمی تازه زد و آن را زنده کرد.به واسطه این جایزه سالانه کتابی منتشر شد از برندگان این جشنواره که جدن کتاب پر باریست از عکاسان جوان که همه ی آنها در سالهای بعد جزء عکاسان صاحب نام و صاحب سبک کشور شدند.از جمله این عکاسان میتوان به مجید سعیدی ، عباس کوثری ،نیوشا توکلیان و حمید رضا مجیدی و غیره نام برد.
از عکس معروف عباس کوثری از زلزله بم که نوزاد نجات یافته در آغوش مادر را عکاسی کرده است تا عکس های تکان دهنده و شجاعانه نیوشا توکلیان از کمله های کرد ضد انقلاب و عکس های مستند مجید سعیدی. جلد این کتاب را ابراهیم حقیقی طراحی کرده است. این کتاب در دو بخش تک عکس و گزارش تصویری ارائه شده است.صفحات کتاب گلاسه و عکس ها رنگی و سیاه سفید هستند.در این کتاب ایده ها ی نو و خلاقانه و کلیشه ای بسیار است.اما کلیت کتاب قابل تامل است کتابی که دیگر هیچ وقت چاپ نشد و جلوی انتشار فراوان آن گرفته شد.کتابی که به شدت شرایط حاکم بر جامعه خود رانقد میکند. اما سوالات بی پاسخی در این جا مطرح می کنم:چرا دیگر این چنین جشنواره های آزاد و پر باری برگزار نمی شود؟ چراجوانانی مانند عکاسان نام برده به جامعه عکاسی معرفی نمی شوند؟ چرا دیوار گالری ها جایی برای عکس های مستند اجتماعی ندارد و مدیران گالری ها با این ژانر مخالفند ؟ و سوالات بی پاسخ دیگر.....
حامد زبیراوی
