نقدی بر نمایشگاه عکس حسن رجبی نژاد با عنوان دستها سخن می گویند
نقدی بر نمایشگاه عکس حسن رجبی نژاد با عنوان دستها سخن می گویند
عکاس با انتخاب ایده دستها مخاطب را به دیدن دستهای آسیب دیده دعوت می کند که در تعدادی از این عکس ها انگشتان دستها قطع شده است . اکثر قاب ها عمودی و تمامی آثار رنگی می باشد. واز نوشته های دور قاب نمایان است که با دوربین آنالوگ عکاسی شده است. عکس ها مستند نگاری از این دست ها ست. دست ها یی که بر اساس متن زیر آن به وسیله ی دستگا ه های پرس یا برش در زمان کار آسیب دیده اند.
عکاس با گذاشتن متن ،مطرح کردن اطلاعات عکس،از جمله: نام – شغل- زمان حادثه و نوع حادثه، وضعیت خانواده گی سوژه ها بر مستند بودن عکس ها تاکید دارد که متاسفانه به آثار او آسیب می رساند. ارائه اطلاعات عکس مخاطب را از تفکر بیشتر به دست ها باز می دارد. با ارائه اطلاعات،عکاس به عنوان نمایشگاه خود با موضوع دست ها سخن می گوید پشت می کند و درواقع باید به کنایه گفت : متن ها سخن می گوید. نقد دیگر که به نمایشگاه عکس رجبی نژاد می توان نوشت تعداد بالای آثار او است . تعداد زیاد آثار او از به یاد ماندن عکس های برتر در ذهن مخاطب جلو گیری میکند و باعث یک تکرار غیر قابل تحمل در کلیت آثار او می شود.
حامد زبیراوی
منبع: وبلاگ نقد عکس
